fbpx

CONTACT US

DOODDOT VIDEOS

ชาวต่างชาติทั่วโลกให้โซจูเป็น “อาหารเกาหลีที่แย่ที่สุด” ในปี 2020 (แต่กลับเป็นเครื่องดื่มแอล ที่ขายดีที่สุดในโลก)
date : 20.มกราคม.2021 tag :

 

ชาวต่างชาติจัดให้โซจูเป็นอาหารเกาหลีที่แย่ที่สุด” 

แม้ว่าโซจูจะ เป็นเครื่องดื่มที่ แพร่หลายไปทั่วโลก และยังเป็นเสินค้าส่งออกที่มีชื่อเสียงระดับโลก เช่น ชามิซุล และ ชูรัมย์ แต่จิตวิญญาณของเกาหลีที่เป็นสัญลักษณ์ขนาดนนั้น กลับได้รับการโหวตให้เป็นอาหารเกาหลีที่แย่ที่สุด

นี่คือผลโหวดจาก “2020 Overseas Major Korea Food Consumer Survey” ที่สำรวจชาวต่างชาติ 8,000 คนจาก 16 เมือง รวมทั้ง นิวยอร์ก ปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ โตเกียว โรม ลอนดอน และอีกมากมาย  ที่ผู้จัดการโหวดนี้นั่นก็คือ กระทรวงเกษตร อาหารและกิจการชนบทของเกาหลี  ( Ministry of Agriculture, Food, and Rural Affairs of Korea ) นั่นเอง

ย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 13 อาณาจักรเกาหลี Goryeo โซจูแปลตามตัวอักษรว่าเหล้าเผาเป็นสุรากลั่นที่ใสและไม่มีสีที่นิยมบริโภคกันอย่างประณีต ด้วยปริมาณแอลกอฮอล์ที่แตกต่างกันไปประมาณ 16.8 ถึง 53 เปอร์เซ็นต์แอลกอฮอล์ตามปริมาตร (ABV) โซจู ทำมาจากข้าวข้าวสาลี หรือข้าวบาร์เลย์ โดยผู้ผลิตสมัยใหม่มักจะแทนที่ข้าวด้วยแป้งอื่น ๆ เช่นมันฝรั่งและมันเทศ

การนำเข้าโซจูทั่วโลกเป็นส่วนหนึ่งของความสนใจในอาหารเกาหลีที่มาพร้อมกับเคป๊อปละครเกาหลีและความนิยมโดยรวมของวัฒนธรรมเคทั่วโลก

แต่อย่างไรก็ตาม Jinro Soju ของ HiteJinro ได้รับการขนานนามว่าเป็นแบรนด์เครื่องดื่มแอลกอฮอล์  ที่มียอดขายสูงสุดของโลกในปี 2020 และเป็นปีที่ 19 ติดต่อกัน โดยมียอดส่งออกมากกว่า 90 ล้านเคสต่อปี

ต่างกับอาหารเกาหลี ที่กลับเป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็น ไก่ทอดเกาหลี บิบิมบับ และ กิมจิ และนิยมในหลายเมืองใหญ่

RECOMMENDED CONTENT

14.ธันวาคม.2020

‘School Town King’ แร็ปทะลุฝ้า ราชาไม่หยุดฝัน เป็นหนังสารคดีที่สร้างจากเรื่องจริงของ ‘บุ๊ค’ เด็กหนุ่มวัย 18 และ ‘นนท์’ วัย 13 ผู้เติบโตมาในชุมชนคลองเตย หรือที่ใครๆ ต่างรู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า ‘สลัมคลองเตย’ นอกจากความยากจนที่มาพร้อมกับสถานะทางสังคมที่เลือกไม่ได้แล้ว ทั้งบุ๊คและนนท์ยังไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับระบบการศึกษา รวมทั้ง หลักสูตรการเรียนการสอนที่เน้นแต่ความสำเร็จเชิงวิชาการก็ยิ่งทำให้เด็กเรียนไม่เก่งอย่างพวกเขาขาดความสนใจในชั้นเรียนลงไปเรื่อยๆ  ระบบการศึกษาที่น่าจะเป็นความหวังและเท่าเทียมกันของเด็กทุกคน กลับยิ่งบีบบังคับและผลักไสให้พวกเขาเป็นแค่ ‘คนนอก’ ของสังคมไปโดยปริยาย