หากเอ่ยถึงเพลงร็อคกับผู้หญิง อาจเป็นการจับคู่ที่ไม่คุ้นเคยสักเท่าไหร่, ยิ่งถ้าพูดถึงศิลปินร็อคที่เป็นผู้หญิงแล้วล่ะก็ อาจมีจำนวนไม่มากนัก  วงผู้หญิง, อรอรีย์, บูโดกัน, PINK, PURE อาจเป็นชื่อแรกๆที่เรานึกถึง แต่ยุคในสมัยนี้หากจะเอ่ยขึ้นมาสักหนึ่งชื่อ ผมว่าต้องหนีไม่พ้น “Yellow Fang”

“Yellow Fang” วงอินดี้ร็อคหญิงล้วน ที่เริ่มจากการเป็นวงเฉพาะกิจในงานของคณะ ขยับมาทำเพลงกันเอง เริ่มออกงานแสดงสดตามงานต่างๆ รวมถึงเวทีระดับโลกที่ญี่ปุ่นอย่าง Summer Sonic ที่พวกเธอไปวาดลวดลายมาแล้วถึง 2 ปีซ้อน (2555 และ 2556) สั่งสมประสบการณ์มายาวนานหลายปี จนออกมาเป็น “The Greatest” อัลบั้มเต็มอัลบั้มแรก ที่รวบรวมเพลงสุดเจ๋งทั้งเก่าและใหม่ของพวกเธอเอาไว้ตั้งแต่ EP ยักเขี้ยว (ปี 2552) และซิงเกิ้ลระหว่างทางอย่าง “หมึกใหม่ปี๊กโก้”, “ห่มผ้า” และ “Unreal” ซึ่งนอกจากแต่ละเพลงจะถูกเปิดตามคลื่นวิทยุแล้ว ยังขยายไปปรากฎในภาพยนตร์อย่าง“36” (นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์, 2555) และ  “ตั้งวง” (คงเดช จาตุรันต์รัศมี, 2556)  อีกด้วย

สองปีหลังจากเพลง “เก็บผ้า” ถูกนำไปใช้ประกอบภาพยนตร์ “36” ของ “เต๋อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์” ก็ถึงเวลาที่นวพลจะโคจรมากำกับมิวสิควีดีโอเพลง “เอาแต่ใจ (Selfish)” ให้กับ Yellow Fang บ้าง สำหรับผู้กำกับคนนี้อาจไม่ต้องแนะนำอะไรกันมาก เชื่อว่าหลายคนน่าจะคุ้นเคยฝีมือเขา จากภาพยนตร์ทั้งขนาดสั้นและยาวอย่าง “มั่นใจว่าคนไทยฯ เกลียดเมธาวี”, “Mary is Happy, Mary is Happy” และ “The Master” รวมถึงมิวสิควีดีโออย่าง “หมุน / Greasy Café” และ “นักเลงคีย์บอร์ด / สแตมป์ อภิวัชร์” ที่พวกเราได้ผ่านตากันไปเมื่อกลางปีที่ผ่านมา ซึ่งแต่ละผลงานทั้งเบื้องหน้า-เบื้องหลัง รวมถึงหนังสือและคอลัมน์ Made in Thailand ในนิตยสาร a day ทำให้ผมรู้สึกว่า นับวันความเป็นนักเล่าเรื่องของนวพลยิ่งชัดเจนมากขึ้น รู้จักหยิบความแมสและความเป็นอินดี้มาผสมกลมกลืนกันอย่างพอดี และสำหรับมิวสิควีดีโอ “เอาแต่ใจ (Selfish)” เราได้เห็นการปรากฎตัวอีกครั้งของ “พัชชาและชนนิกานต์” ที่ไม่ใช่จูนจูนและเมโกะ สองสาวจาก Mary is Happy, Mary is Happy แต่เป็นสองสาวน้อยจากหนังสั้น “Patcha is Sexy” ภายใต้โปรเจกต์ Young Love ของกระทรวงสาธารณสุข ที่เต็มไปด้วยความฮาและสาระชวนฉุกคิดที่เกิดจากเรื่องราวที่ว่า เพราะอะไร ‘พี่สราวุธ’, รุ่นพี่ที่พัชชาชอบ ถึงไม่ชอบเธอตอบ เพราะไม่มีนม? เป็นสิว? หรือเพราะเธอชอบเหวี่ยง?

แม้เรื่องราวในมิวสิควีดีโอจะไม่ได้บอกอย่างชัดเจนว่าเป็นเรื่องราวที่ต่อจาก “Patcha is Sexy” หรือไม่ แต่ตัวละครหลักทั้งสองก็ชวนให้นึกถึงเรื่องราวในเรื่องได้เป็นอย่างดี แม้มิวสิควีดีโอจะดูเรียบง่ายใช้เพียงโลเคชั่นเดียวในการถ่ายทำ แต่ใบหน้าอันแสนเรียบเฉยของทุกคนในร้านคาราโอเกะนั้นกลับเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้คนสนใจว่าจะมีอะไรออกมาเซอร์ไพรส์เราบ้าง แถมแสงไฟสีชมพูและไฟกระพริบยังทำหน้าที่เล่าทำนองของเพลงควบคู่ไปกับการแสดงให้ภาพในมิวสิควีดีโอดูไม่นิ่งจนเกินไปอีกด้วย ผมว่าวิธีการเล่าเรื่อง, การเลือกใช้สถานที่, การตัดต่อ และความยียวนที่สร้างเซอร์ไพรส์ให้กับคนดูนี่กลายเป็นลายเซ็นที่ชัดเจนของนวพลไปซะแล้ว

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่วงดนตรีวงหนึ่ง หรือผู้กำกับหนึ่งคนนี้จะเดินทางมาถึงจุดที่หลายคนให้การยอมรับในวงกว้าง จุดร่วมหนึ่งของ Yellow Fang และนวพลที่มีร่วมกันอย่างหนึ่งก็คือ การปล่อยให้ผลงานของทั้งคู่เป็นสิ่งที่ดึงดูดให้ผู้คนคอยติดตามผลงานอยู่เสมอ เหมือนกับที่ผมเคยพูดเอาไว้ว่า บางครั้งการที่ศิลปินคนหนึ่งมีผลงานออกมา เราไม่ต้องตั้งคำถามอีกต่อไปว่า เพราะไหม? ดียังไง? แต่กลับไปให้ความสนใจว่าศิลปินเหล่านั้นกำลังจะเล่าเรื่องอะไรให้เราฟังผ่านผลงานของพวกเขามากกว่า

ผมรอฟังเพลงใหม่และภาพยนตร์เรื่องใหม่อยู่นะครับคุณๆ MMM… /จบ.

Music
เอาแต่ใจ (Selfish) Written by Yellow Fang (The Greatest, 2014)
Produced by Erlend Øye & Theodore Gaston
Mixed by Jay Monton, Mastered by Josh Bonati

Yellow Fang is…
พิมพ์พร เมธชนัน (กีต้าร์ , ร้องนำ)
ปิยะมาศ หมื่นประเสริฐดี (เบส , คอรัส)
แพรวา จิระประวัติ ณ อยุธยา (กลอง , คอรัส)

Motion
กำกับ / ตัดต่อ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
ออกอากาศครั้งแรก : 29 ธันวาคม 2557
Channel: YELLOWFANGBKK

(Music Meet Motion อื่นๆ ได้ที่ https://www.dooddot.com/tag/music-meet-motion/)

Writer: Daosook Panyawan