ถึง คุณ
คนเขียนบทและผู้กำกับภาพยนตร์คือขโมย เราแอบเอาความจริงที่เราเคยเห็นเคยประสบมาประกอบทำขึ้นใหม่ให้กลายเป็นงาน เราแอบเขียนเรื่องที่อาจจะไม่เกิดขึ้นในชีวิตแต่เราทำให้มันเกิดขึ้นจริงในบทภาพยนตร์ เราแอบบอกให้ทีมงานสร้างฉากที่คล้ายๆ กับความจริงที่เราจำมาจากที่ไหนสักที่ (หรือหลายครั้งเราก็ก๊อปปี้จากสถานที่จริงมาเลยด้วยซ้ำ) ถ้าความจริงอันไหนไม่ถูกใจ เราก็แอบแก้ไข หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่ง แล้วบอกว่านี่คือความจริง
เรามีความจริงในแบบของเราเอง อันที่จริงทุกคนมีความจริงในแบบของตัวเอง ไม่ว่าเราจะรู้จักเพื่อนเราดีแค่ไหน เพื่อนเราก็จะเป็นเพื่อนเราในแบบที่ตัวเรานิยามหรือเขียนขึ้น เวลาผมเห็นคุณ ผมก็จะมีคุณในแบบของผม และคุณก็มีผมในแบบของคุณ หรือกระทั่งผมก็มีผมในแบบของผมที่คุณอาจจะไม่เห็นด้วย
การเขียน การสร้าง การเพ้อเจ้อและมโนฯ คือสันดานพื้นฐานของคนเขียนบทและผู้กำกับภาพยนตร์ ถ้าหากคุณทำสิ่งนี้ไปสัก 5-10 ปีติดต่อกัน คุณจะฝันเป็นภาพยนตร์ คุณจะเห็นคนแปลกหน้าเป็นตัวละคร คุณจะมองเห็นสิ่งรอบๆ เป็นช็อตเป็นซีน (คิดถึงตอนนีโอ ใน the matrix เห็นทุกอย่างเป็นตัวเลขเขียวๆ วิ่งไปมา) เป็นความจำเป็นที่ผมจะต้องแอบมอง แอบสังเกต ปฎิบัติตัวเหมือนผีขี้แพ้ เหมือนวิญญาณขี้อาย ในวันที่เราเจอกันในระยะที่ไม่เกิน 450 เมตร ผมอาจจะเคยแอบมองคุณ ถ้าหากผมชอบคุณ ผมอดไม่ได้หรอกที่จะคิดถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้ของคุณ หรือ เรื่องราวหลังจากนี้ , หวังว่าคุณคงไม่โกรธ หากที่ผมเขียนมันไม่ได้เป็นเรื่องจริง แต่นั่นมันเป็นสิ่งที่ผมคิดว่าคุณจะเป็น และผมสัญญาว่าจะมีแต่คนในซอยสาทร 1 เท่านั้นที่รับรู้เรื่องนี้ หากมีจะมีมากกว่านี้ ผมจะแจ้งให้คุณทราบในเวลาถัดไป
ขอบคุณคุณ
นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
ขอเชิญร่วมงานเปิด I WRITE YOU A LOT . นิทรรศการแสดงเดี่ยวครั้งแรกโดย นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ ที่ บางกอก ซิตี้ซิตี้ แกลเลอรี่ ในวันเสาร์ที่ 18 มิถุนายน 2559 เวลา 16.00-20.00น. นิทรรศการเปิดให้เข้าชมจนถึงวันที่ 7 สิงหาคม 2559
* นำหูฟังติดตัวมาด้วย
Bangkok CityCity Gallery
โทรศัพท์ 083 087 2725
https://www.facebook.com/bangkokcitycity
RECOMMENDED CONTENT
“โรคร้ายไม่ใช่เรื่องของคนคนเดียว” เพราะโรคร้ายไม่ได้ทำร้ายแค่ผู้ป่วยเพียงคนเดียว แต่ยังมีคนในครอบครัวและคนอีกหลายคนที่ต้องเจ็บปวดและได้รับผลกระทบเช่นกัน การช่วยเหลือผู้ป่วยให้ได้รับการรักษานั้น เท่ากับเราได้ช่วยเหลือคนมากกว่าหนึ่งคน