ถ้าคุณเคยกระโดดร่ม คุณจะรู้ว่าเมฆที่เห็นเราไม่สามารถเหยียบมันได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ใครก็รู้ สำคัญกว่านั้นคือ คุณรู้เรื่องนี้จากการกระโดดจริงๆ หรือเพียงแค่ฟังมา หรืออ่านเอาจากตำรา
…การ ‘เริ่มต้น’ ความสุขในชีวิตก็เช่นกัน
—————
‘โย’ ยศวดี หัสดีวิจิตร กับเส้นทางนางแบบและการเป็นบุคลากรแนวหน้าในวงการบันเทิงไทย เกือบ 20 ปีของการทำงานหน้าม่านมายา ความสุข ความสำเร็จ ความภาคภูมิใจ เงินทอง และเสียงปรบมือต่างไหลมาอย่างไม่ขาดสาย อาจเรียกได้ว่าเธอคือผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จในเรื่องของบทบาทการทำงานถึงขั้นมากที่สุดก็ว่าได้ เวลาว่างของท็อปโมเดลอย่างโยคือการพักผ่อนอยู่บ้านกับสัตว์เลี้ยง และการออกกำลังกายคือความสุขในวันหยุดที่เธอรอคอย
บ่อยครั้งที่ฮอลิเดย์ของทุกคนมักกลายเป็นวันทำงานของเธอ เทศกาลต่างๆ มีไว้เพื่อประดับอยู่ในปฎิทิน เธอเริ่มตั้งคำถามกับวงจรการทำงานของชีวิตที่ช่างดูเร่งรีบ วุ่นวายไปหมด นี่ยังไม่รวมกับปัญหาที่ต้องเจอจากการสร้างประเด็นกันเองของคนในสังคม จากงานที่รักกลายเป็นงานที่ต้องทำ และทุกครั้งที่เธอรู้สึกว่าความสุขหายไป สิ่งที่เธอคิดถึงคือการออกกำลังกาย
เธอเริ่มหันหน้ามาออกกำลังกายมากขึ้น เปลี่ยนจากชีวิตที่ต้องรอคอยวันหยุดมาสตาร์ทความสุขด้วยการออกำลังกาย เธอค้นพบกว่าแต่ละสถิติการวิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเครื่องที่ตอกย้ำว่าความสำเร็จและความสุขนั้นมันเกิดจากจุดสตาร์ท มันเกิดขึ้นจากการเริ่มต้นที่จะเปลี่ยนแปลงการและกล้าที่จะเป็นตัวเองของเธอ
วันนี้ภาพของ ‘โย’ ยศวดี ไม่ได้เป็นแค่เพียงนางแบบอีกต่อไป แต่เธอคือนางแบบที่เป็นนักกีฬา เธอคือนางแบบที่มีสุขภาพที่ดี เธอคือนางแบบที่กล้าจะค้นหาสุขให้ตัวเองในแบบที่เธอเป็น และเธอคือนางแบบผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคนที่จะเริ่มต้นค้นหาตัวเอง…
—————
“เราทุกคนต่างมีจุด Start ของตัวเอง เอาตัวเองไปยืนตรงนั้นให้ได้ เพราะคุณอาจไม่รู้เลยว่า หลังจากที่เสียงปืนจากจุดสตาร์ทดังขึ้น คุณอาจจะค้นพบโลกใบใหม่ที่อยู่หลังเส้นชัยก็เป็นได้” —ยศวดี หัสดีวิจิตร
RECOMMENDED CONTENT
ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น (Ars Longa Vita Brevis) คือภาษิตของฮิปโปเครติส บิดาแห่งการแพทย์ในยุคกรีกโบราณ คนไทยคุ้นเคยวลีนี้จากคำสอนของ ศาสตราจารย์ศิลป พีระศรี บิดาแห่งศิลปะสมัยใหม่ของไทย ที่ซึ่งต่อมาลูกศิษย์ของท่านได้นำมาใช้เป็นคำขวัญของมหาวิทยาลัยศิลปากร วลีที่อาจกล่าวได้ว่าเป็นสัจธรรมวลีนี้ยังผุดขึ้นมาในความคิดของ เข้-จุฬญานนท์ ศิริผล หลังจากที่เขามีโอกาสพูดคุยกับผู้ใช้เวสป้า และตระหนักถึงความผูกพันของผู้คนกับความหมายของสกู๊ตเตอร์ที่เป็นมากกว่าพาหนะ เข้จึงเลือกใช้มันมาเป็นชื่อภาพยนตร์สารคดีเรื่องใหม่ของเขา - ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น