เชื่อว่าธรรมชาติอย่างหนึ่งของคนรักหนังจนเข้าขั้นที่เรียกว่า Film Geek ไม่ว่าอะไรที่นำพาไปสู่โลกของหนัง ก็เหมือนต่อมบางอย่างในตัวจะตื่นและเบิกบานพร้อมถูกดูดไปเวียนว่ายอยู่ในนั้นเสมอ

เบื้องหลังน้าต่างกระจกสีด้านหน้าตึกสไตล์ Art Deco ตั้งตระหง่าน ดูคอนทราสต์กับวิถีของอาม่า อากงในตรอกแคบๆ ของชุมชนจีนกวางตุ้งย่านบางรักที่เราเพิ่งแทรกตัวเข้ามา มันคือสถานที่ๆ หนังเคยมีชีวิต

หากนับนิ้วดู ประวัติศาสตร์ของตึกนี้ยาวนานกว่าชั่วอายุขัยของคนๆ หนึ่งเสียอีก เคยเป็นโรงบ่อนหลวงสมัยรัชการที่ 5 ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นโรงหนังสแตนด์อะโลน ฉายหนังเงียบขาว-ดำที่คึกคักที่สุดในยุคที่ยังไม่มีโรงหนังระบบมัลติเพล็กซ์ แล้วในบั้นปลาย มันก็เคยแม้กระทั่งเป็นโรงหนังควบ (หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าหนังโป๊) ซึ่งเพิ่งปิดตัวไปเมื่อปี 2008 นี้เอง

10 ปีผ่านไป โรงหนังปริ๊นซ์ รามา ที่เคยมีชีวิตเปลี่ยนเป็นแหล่งเสื่อมโทรมที่ไม่มีใครอยากเฉียดเข้าใกล้ ตึกเก่าอายุ 100 ปี ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ถูกทิ้งร้างอย่างน่าเวทนา 

ทุกวันนี้มันถูกคืนชีพให้กลายเป็น ‘Prince Theater Heritage Stay’ โรงแรมบูทีกที่ไม่เพียงแค่เป็นจุดพักของนักเดินทางที่หลงใหลการเสพวัฒนธรรมชุมชน ยังทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมระหว่างความสัมพันธ์เก่าและใหม่ของสิ่งต่างๆ ในย่านเจริญกรุงด้วย แม้อาจไม่ได้ทำหน้าที่ฉายหนังหรือให้ความบันเทิงเหมือนเคย แต่จิตวิญญาณของของหนังอนุญาตให้เราอยากกลับมาเยี่ยมเยือนและดื่มอดีตอันรุ่งโรจน์ของมันได้อยู่

ม่านสีแดงเปิดออก เพลงแจ๊ซเริ่มบรรเลง ไฟนีออนฉาบป้ายตัวหนังสือสีแดงสว่างจ้าขึ้นเป็นตัวหนังสือว่า ‘Box Office Bar’ แล้วชายเสื้อกั๊กสีเทาก็ถามเราว่า “อยาก ‘จิบ’ หนังเรื่องไหนก่อนดีครับ?”

Borsalino 

หนังของฌาร์ก เดอเรย์ ปี 1970 ที่ว่าด้วยแก๊งเจ้าพ่อฝรั่งเศสช่วงชิงความเป็นใหญ่กันในโลกใต้ดินช่วงยุคก่อนสงครามครั้งที่ 2 จะปะทุขึ้น ค็อกเทลแก้วนี้จึงเต็มไปด้วยความโหดจัด มีส่วนผสมของเหล้าอิตาเลียนชื่อ Amaretto เป็นเหล้าที่มีรสหวานของอัลมอลด์ พลัม และเชอร์รี่โดดเด่นมาก คนอิตาเลียนถ้าไม่ใช้ทำขนม เช่น ทีรามิสุ หรือพานาค็อทต้า ก็มักจะดื่มแบบ On the rock ไปเลย ซึ่งมิกโซโลจิสต์นำไปผสมกับเหล้ารัมและกลิ่นมะลินิดหน่อยด้วย

เป็นค็อกเทลของเจ้าพ่อที่มีความมัสคิวลีนสูง ถ้าเป็นคนก็คงเนี๊ยบๆ คีบซิการ์ ใส่รองเท้าหนังสีน้ำตาลเข้มมันวับมาแต่ไกล เหมือนนักเลงผู้ดีที่จะลงมือก็ต่อเมื่อจำเป็นเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะมาดเข้มแค่ไหนก็ใจบางได้เมื่อเจอผู้หญิงของเขาอยู่ดี

Romeo & Juliet

ไม่แน่ใจว่าได้แรงบันดาลใจจากหนังเวอร์ชั่นแรกในปี 1968 หรือเปล่า แต่ขอคิดเอาเองว่าเป็นเวอร์ชั่นของ บาส เลอห์มาน เวอร์ชั่น 1996 ที่เฮียลีโอ (ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ) เป็นโรมิโอก็แล้วกัน เหตุผลเพราะลีโอตอนนั้นหล่อมาก /จบ.   

แต่ไม่ว่าเวอร์ชั่นไหน การตีความของนิยายรักโรแมนซ์เรื่องนี้ก็ยังไม่พ้นพล็อตเรื่องความรักท่ามกลางอุปสรรคทั้งปวง ค็อกเทล Romeo & Juliet เลยต้องใช้รสหวานมาซ่อนเร้นความขมของวอดก้าหนักๆ ที่ Infuse กับกระเจี๊ยบแห้งให้สีแดงหม่นๆ แล้วใช้ส่วนใบของกุหลาบแดงไป Infuse กับวอดก้าอีกรอบเพื่อจะได้กลิ่นหอมของกุหลาบชัดที่สุด จากนั้นก็นำเหล้าเวอร์มุธ Bianco ไป Infuse กับดอกจำอีก 1 อาทิตย์เพื่อเอากลิ่นหอมล้วนๆ ใส่ส่วนผสมของความรักอย่างบิทเทอร์ช็อกโกแลตลงไปอีกนิด

บนปากแก้วมีใบมิ้นต์มัดเป็นช่อรวมกับดอกไม้จิ๋วจ้อยดูน่ารัก แค่จิบ รสเหล้าหวานก็แล่นปรื้ดเข้าสู่ลิ้น แล้วต่อมาก็ความขมก็อบอวลอยู่ในปากแทบแยกกันไม่ออก เหมือนความรักที่ว่าหวานเจี๊ยบอยู่ดีๆ หาก แต่หากเผลอไผลดื่มพรวดเดียวหมด ก็คงเมามายและทำเราตายอย่างทรมานในที่สุด ไม่ต่างกับดื่มยาพิษเข้าไปทั้งขวดละมั้ง

Rosemary’s baby

แค่ชื่อหนังสยองขวัญสาย Gothic Horror ขึ้นหิ้งปี 1968 ของโรมัน โปลันสกี ที่เอาความเชื่อของลัทธิบูชาซาตาน ต่อต้านพระคริสต์ (Antichrist) มาท้าทายด้านมืดในจิตใจมนุษย์อย่างเลือดเย็น ก็ทำให้ไม่อยากนึกว่าค็อกเทลที่ตีความจากหนังจิตๆ เรื่องนี้จะออกมาเป็นยังไงแล้ว

คุณมิกโซโลจิสต์ใช้ ‘ฉลองเบย์ รัม’ เหล้ารัมพรีเมี่ยมจากภูเก็ตเป็นเบส สีเขียวสดใสจากน้ำกีวี่ ดูไม่มีพิษมีภัย แถมหลอกเราให้ตายใจด้วยไซรัปหอมๆ ที่ทำจากใบโรสแมรี่และซินนามอน จิบเบาๆ จากแก้วที่ออกแบบให้กลมมน ที่ตอนแรกงงว่าทำไมต้องใช้แก้วพิศดารแบบนี้ ก็ได้คำตอบว่า จะได้เหมือนโรสแมรี่–นางเอกในเรื่องที่ตื่นมาวันหนึ่งแล้วพบว่าตัวเองท้องกับซาตานไงล่ะ! #ใต้ความสวยมีความโรคจิต

Prince of the Caribbean

อินสไปร์จากหนังที่ถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้แน่นวล เพราะเดายากมาก ใช่แล้ว! Pirates of the Caribbean นั่นเอง!

เราเชื่อว่าทุกคนต้องเคยดู Pirates of the Caribbean อย่างน้อยก็ภาคไหนสักภาค แม้คุณจะจำเรื่องไม่ได้เลยว่ามันไปจบอยู่ตรงไหนกันแล้ว หรือจริงๆ แล้วออกมากี่ภาคกันแน่ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น! การโตมาด้วยกันกับหนังเรื่องนี้มีความดีงามอยู่อย่างหนึ่งตรงที่ นอกจากความบันเทิง เรายังได้รู้คัลเจอร์ของบรรดาโจรสลัดว่าเขาจะต้องดื่ม ‘เหล้ารัม’ กันนะ

อนึ่ง รัมทำจากน้ำอ้อย และน้ำตาลจากผลไม้ มีจุดกำเนิดมาจากประเทศแถบทะเลแคริบเบียน เดิมทีเป็นภูมิปัญญาของชาวเผ่าพื้นเมือง จนกระทั่งฝรั่งตะวันตกมาชิมแล้วติดอกติดใจในยุคที่งกฤษกับฝรั่งเศสกำลังล่าอาณานิคมกันอย่างเมามัน ค็อกเทลเเก้วนี้จึงใช้เหล้า Blackheart Rum นอกจากรูปน้องโจรสลัดสาวแสนยั่วบนขวด ยังมีเอกลักษณ์เฉพาะตรงที่ความเผ็ด (Spice) และมีรสคาราเมลจางๆ ซ่อนอยู่ ผสมกับ Falernum เหล้าหวานที่มักใช้ผสมค็อกเทลสไตล์แคริบเบียนและพวกค็อกเทล Tropical ต่างๆ เพิ่มความ ‘เผ็ช’ ด้วยไซรัปพริกชี้ฟ้า แล้วเติมความหอมด้วยผิวมะนาวกับใบมะกรูดเข้าไปอีก

รสชาติมันก็จะซัมเมอร์ๆ หน่อย สดชื่นอะโลฮ่าตามสไตล์ค็อกเทลทรอปิคัล แต่ดื่มเพลินไปอาจทำให้เดินไม่ตรงเหมือนแจ๊ค สแปร์โรว์ได้

Love Actually

ความอมตะเป็นนิรันด์ของหนังโรแมนติก-คอมเมดี้ปี 2003 ยังทำให้เราหยิบมาดูวนไปจนถึงทุกวันนี้ พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากแม้ว่าจะท่องไดอะล็อกได้ทั้งเรื่องแล้วก็ตาม

และนี่คือความเสพง่ายที่กลายมาเป็นม็อกเทลรสเปรี้ยวอมหวานจากน้ำแอปเปิ้ลแดง น้ำลิ้นจี่ เลมอน และใบมิ้นต์ รวมๆ แล้วก็คือเวอร์จิน โมฮิโต้ (Virgin Mojito) รสกลมกล่อมดีๆ นี่เอง

ใสๆ เบาๆ ไม่ทำให้เมาเหล้า แต่ทำให้เมารักได้นะจ๊ะ! #อะเหื้อออ

Box Office Bar

ปริ๊นซ์เธียเตอร์ เฮอริเทจ สเตย์ (Prince Theater Heritage Stay)

ถนนเจริญกรุง (ศรีเวียง) บางรัก อยู่ฝั่งตรงข้ามโรบินสันบางรัก (BTS สะพานตากสิน)  

https://www.facebook.com/princetheatreheritagestay/