วิถีชุมชนหลายแห่งกำลังถูกความเป็นเมืองกลืนกินและจะตายในไม่ช้า ในขณะที่ธุรกิจท่องเที่ยวของประเทศไทยโตเอาโตเอา ประเทศไทยได้รับสมยานามว่าเป็น Hub for Asean หรือศูนย์กลางท่องเที่ยวของภูมิภาคนี้ นักท่องเที่ยวหลายคนมาประเทศไทยเพื่อซึมซับวัฒนธรรม แต่เงินจากอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวกลับไม่เคยถึงมือชุมชนเลย นักธุรกิจรุ่นใหม่กลุ่มหนึ่งมองเห็นพลังของการท่องเที่ยว จึงก่อตั้ง Hostel ที่ไม่ใช่แค่ที่พักพิงเวลาต่างบ้าน แต่เป็นเครื่องมือผูกโยงหัวใจของคนในชุมชนไว้ด้วยกันและรักษาชุมชนโบราณให้อยู่คู่กับพวกเราไปนานๆ

1. บ้านดินสอ   

หากพูดถึงบ้านโบราณที่คงความงามอยู่นั้น ชุมชนตรอกศิลป์เปรียบเสมือนพิพิธภัณฑ์มีชีวิตที่รวบรวมบ้านสถาปัตยกรรมดั้งเดิมไว้ ถ้าไม่ได้รับการเหลียวแล คงไม่มีใครการันตีได้ว่าบ้านโบราณเหล่านี้อยู่ในอีกนานเท่าไหร่ บ้านดินสอเป็น Hostel ที่อยากอนุรักษ์สถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมไว้ นอกจากธุรกิจโรงแรมที่ต้องบริหาร Hostel แห่งนี้ยังช่วยสร้างงานสร้างอาชีพให้คนในชุมชน เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าเงินเป็นปัจจัยในการอยู่รอด ในเมื่ออาชีพดั้งเดิมที่ชุมชนทำสร้างรายไม่ได้เพียงพอ คนในชุมชนต้องจำละทิ้งวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมเพื่อความอยู่รอด ถ้าไม่อยากให้คนออกจากชุมชน ไม่อยากให้บ้านโบราณดั้งเดิมถูกทิ้งร้างไร้การดูแล ต้องมีอาชีพที่พวกเขาจะอยู่ได้และมีแรงดูแลสถาปัตยกรรมเก่าแก่ไปนานๆ

Wcbsite : https://www.baandinso.com

2. Once again Hostel

ที่แห่งนี้ไม่ได้ขายความสะดวกสบาย แต่ขายสเน่ห์ชุมชนบนเกาะรัตนโกสินทร์ซึ่งนานวันยิ่งพากันจางหายกันเสียหมด Once again Hostel อยากยื้อหยุดฉุดสเน่ห์เหล่านั้นให้อยู่กับคนไทยจนรุ่นลูกรุ่นหลาย ระบบของโรงแรมจึงคิดให้ทุกบาทที่นักท่องเที่ยวจ่ายกับ Hostel แห่งนี้จะกระจายสู่คนชุมชนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นในรูปอาหารเช้าของโรงแรมที่ซื้อจากคนในชุมชน การจ้างซักรีด การพัฒนาผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมของชุมชน เช่น ฝาพนักของโรงแรมที่ตกแต่งด้วยฝาบาตรของชุมชนบ้านบาตร หรือการหยิบเอาเศษผ้าที่เหลือจากการตัดจีวรมาทำเป็นกระเป๋าขายให้กับนักท่องเที่ยวในโรงแรม ความน่ารักของโรงแรมแห่งนี้คือไม่มีเบียร์ขายถ้าอยากกินต้องเดินไปซื้อกับร้านโชว์ห่วยใกล้ๆเอง

สำหรับนักท่องเที่ยวที่ไม่รู้จะเที่ยวที่ไหน ทางHostel มีแพคเกจ Trewell ท่องเที่ยวแบบชุมชนที่พาทุกคนไปสัมผัสสเน่ห์ของชุมชนเก่าแก่ย่านเมืองเก่า วิถีชีวิตของผู้คนในมุมหนึ่งของกรุงเทพที่ไม่ได้เร่งรีบแข่งกับเวลา ไม่ได้อยู่แบบตัวใครตัวมัน หรือฟังเรื่องเล่าจากปากคนเฒ่าคนแก่ซึ่งเรื่องเล่าเหล่านี้เป็นประวัติศาสตร์ที่จะเลือนหายไปหากคนกลุ่มนี้ล้มหายตายจาก ยิ่งฟังเรื่องราวของ Once Again Hostel เราอดยิ้มไม่ได้กับวิถีธุรกิจที่ไม่คิดกินรวบ แต่เลือกที่จะแบ่งปันความสุขให้คนรอบข้าง

Wcbsite : http://www.onceagainhostel.com

3.บ้านพักหลวงราชไมตรี

ที่พักแห่งนี้มีหุ้นส่วนกว่า 300 ชีวิต หุ้นส่วนทั้งหมดไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของชุมชนจันทบูรที่มีใจอยากอนุรักษ์บ้านเก่าอย่างบ้านหลวงราชไมตรีเอาไว้ Hostel แห่งนี้จึงเป็นเจ้าของร่วมกันของชุมชนโดยคนในชุมชนซื้อหุ้นละ 1,000 บาท โมเดลการตั้งต้น Hostel ของชุมชนเป็นการหยิบไอเดียจากประเทศอังกฤษและฮ่องกงที่มีการรวมกลุ่มกันพัฒนาย่านประวัติศาสตร์และปลุกพิพิธภัณฑ์เหล่านี้ให้มีชีวิต ทางชุมชนจันทรบูรเองต่างตกลงกันว่าไม่อยากให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวแบบจัดจ้าน แต่อยากให้คนที่แวะมาเยี่ยมได้สัมผัสความอบอุ่นเหมือนเยี่ยมบ้านเพื่อนมากกว่า สำหรับเงินรายได้จาก Hostel แห่งนี้หลายคนคงสงสัยว่าจะปันผลกันยังไง มีการจัดสรรปันเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกปันให้ผู้ถือหุ้นซึ่งก็คือคนในชุมชนนั่นแหละ ใครจะคิดว่าชาวบ้านจะเป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมได้ และอีกส่วนหนึ่งไว้ใช้พัฒนาชุมชน จัดกิจกรรมส่งเสริมชุมชน รู้อย่างนั้แล้ว หากจะพูดว่าบ้านพักหลวงราชไมตรีเป็น hostel ของชุมชนคงพูดได้เต็มปาก

Wcbsite : http://www.baanluangrajamaitri.com/2015/02/bangkokbiz/

ทุกครั้งการเดินทางของเราส่งผลกระทบกับคนอื่นตลอดเวลานั่นแหละ เราเลือกได้ว่าอยากให้การท่องเที่ยวสร้างผลเชิงบวกหรือเชิงลบ สำหรับเราการท่องเที่ยวมันไกลเกินกว่าการโอ้อวดรูปสวยๆ ลง Social Media แต่เราอยากให้ทุกก้าวที่เราออกจากบ้านมันมีความหมายมากกว่านั้น ทริปต่อไปเรารู้แล้วหละ ว่าจะพักที่ไหนดี

Writer: Methawee thatsanasateankit
Images by: Baandinso, Once again hostel, Baanluangrajamaitri