ไหนใครเคยอ่านหรือดูการ์ตูนเรื่อง K-On! (เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว) บ้าง?! มันเป็นเรื่องราวของเด็กสาวสี่คนในวัยมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ต้องมาอยู่ชมรมดนตรีซึ่งกำลังจะถูกยุบด้วยกัน มีตัวเอกอย่าง ‘ฮิราซาวะ ยุย’ ที่ดันเล่นดนตรีไม่เป็น แต่ถูกเพื่อนๆ ยื้อให้อยู่ต่อ เป็นจุดเริ่มต้นให้สาวน้อยวัย 10 ขวบต้นๆ ตาลุกวาว ไปขอคุณแม่ว่าอยากเข้าชมรมดนตรีเหมือนกับตัวเอกในเรื่องเค-อง บ้าง และนั่นก็ป็นจุดเริ่มต้นเส้นทางดนตรีของ ปันปัน – รสิกา สายแสง หรือที่รู้จักกันในชื่อ ‘ปันปัน ยีย์ยีย์’ นั่นเอง

แต่เดี๋ยวก่อน! หลายคนอาจจะสงสัยว่าที่มาของชื่อ ‘ปันปัน ยีย์ยีย์’ มันคืออิหยังวะ?!  ซึ่งศิลปินสาววัย 19 บอกว่า ชื่อ ‘ปันปัน’ เป็นชื่อที่คุณพ่อคุณแม่ตั้งให้ ส่วน ‘ยีย์ยีย์’ ก็มาจาก ‘ยีราฟ’ สัตว์ที่เธอชอบมากเป็นพิเศษ เลยจับมาเบิ้ลคำกันจนได้ชื่อแปลกๆ เพี้ยนๆ อย่างที่เห็น

‘สวัสดีค่ะ’ กับ ‘เพลงเร็ว’ เป็น 2 เพลงล่าสุดที่ปล่อยออกมาในฐานะศิลปินจากค่าย LABo  ที่พยายามทำให้ค่ายนี้เป็นเหมือนแล็ปทดลองทางดนตรีเล็กๆ ตั้งเป้าจะไปเติมเต็มฟันเฟืองในวงการดนตรีไทย ในขณะที่ยังคงคอนเซ็ปต์ของศิลปินเอาไว้ให้เข้าถึงง่าย และเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด

วันนี้ดู๊ดดอทมีนัดกับ ‘ปันปัน ยีย์ยีย์’ ที่อารีย์ซอย 2 เวลาบ่ายสองตรง พอเราไปถึงไม่นานนักศิลปินก็มานั่งอยู่ตรงหน้าและเริ่มคุยกันทันที

เพื่อนๆ ในห้องเรียนเคยถามไหมว่า ‘ปันปัน ยีย์ยีย์’ นี่มันเป็นเพลงสไตล์ไหน

เพื่อนจะไม่พูดว่าเพลงสไตล์ไหน แต่เพื่อนจะบอกว่าอันนี้ ‘โคตรปันปัน’ เช่น ‘แต่งตัวแบบนี้โคตรปันปันเลย…’ 

อธิบายหน่อยว่าอะไรคือ ‘โคตรปันปัน’

ไม่รู้เหมือนกัน หนูก็ไม่ค่อยเข้าใจ แต่เพื่อนที่ชี้ๆ กันจะบอกว่างานปันจะออกมาเป็นเหมือนหลายๆ สี ดูเยอะๆ ไม่ค่อยเรียบร้อยเพื่อนจะชอบบอกแบบนั้น ส่วนพี่บิว (รังสรรค์ ปัญญาใจ – โปรดิวเซอร์) จะบอกว่าเป็นซินธ์ป๊อป แต่สำหรับหนูเองไม่ได้แต่งเพลงรัก ก็ไม่ใช่เพลงรัก

จริงๆ แล้วปันปันเป็นเด็กแบบไหน

แม่ชอบบอกว่าอยากทำอะไรก็ทำเลย โอกาสไม่ได้หามาง่ายๆ มีอะไรก็รับไว้ แม่เป็นคนตามใจ ไม่ใช่ตามใจแบบเอาอะไรมาป้อน แต่แม่จะตามใจในสิ่งที่ปันอยากทำ อย่างตอนอยู่มัธยม 1 ไม่กล้าบอกแม่ว่าอยากเล่นดนตรี กลัวแม่บอกว่า ‘เข้าไปปีแรกก็ตั้งใจเรียนหน่อย’ แต่แม่กลับพูดว่า ‘ก็เล่นสิ อยากเล่นก็เล่นเลย’ ปันอยากขายของแม่ก็ให้ลองทำดู พอได้เงินมาก็ซื้อของที่อยากได้เองหมดเลย แม่ลองให้ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง

ปันไม่ค่อยดื้อด้วยมั้ง ทำอะไรแม่ก็ไม่ค่อยจะว่า บางครั้งไปเที่ยวกับเพื่อน แม่เพื่อนโทร. มาถามว่าเป็นยังไงบ้าง แต่แม่ปันไม่โทร. มาเลย ปันก็แบบ ‘อ้าว แม่โทร. มาบ้างได้มั้ย’ คือแม่ค่อนข้างให้อิสระ (หัวเราะ)

แล้วการแต่งเพลงของปันปันเริ่มต้นมาจากอะไร

ปันเป็นคนที่คิดอะไรแล้วจะชอบร้องเป็นเพลงเรื่อยๆ ชอบแกล้งเพื่อนด้วย แบบวันนี้หิวข้าว กินอะไรดี กินก๋วยเตี๋ยว ก็ร้องเป็นทำนองไป ปันมีตุ๊กตาตัวนึงชื่อว่า ‘มงลู่’ ร้องเล่นกับเพื่อน (เพื่อนที่ว่าคือนักร้องนำ The Ambulance วงเก่าที่ปันเคยรับหน้าที่เป็นมือเบส) ก็ร้องสองท่อนวนไป ‘มงลู่เป็นเด็กดี มงลู่มีวินัย’ ร้องทั้งวันจนเพื่อนในห้องร้องตาม ปันก็เลยเอากลับไปทำเพลงจนเสร็จ อย่าง ‘เพลงเร็ว’ ปันก็ร้องไปมั่วๆ เหมือนกัน วันจันทร์ วันอังคาร วันพุธ…. คือปันก็ร้องเล่นๆ แล้วค่อยไปใส่ดนตรีทีหลัง หรือตอนที่ปันเล่นกับ ‘มาร์ชเมลโลว’ ที่ปันตั้งเอง ปันก็ร้อง มาร์ชเมลโลว! มาร์ชเมลโลว!มาร์ชเมลโลว! ปันก็ร้องเล่นๆ แล้วหยิบมาใส่ดนตรี มันไม่ได้เป็นการมานั่งจับกีต้าร์แล้วเริ่มแต่งเพลง ปันจะเขินๆ หน่อยเวลาโดนถามว่าเพลงนี้แต่งมาจากอะไร (หัวเราะ)

เพลง ‘สวัสดีค่ะ’ เกิดขึ้นมาได้ยังไง

ตอนนั้นนั่งรถผ่านแจ้งวัฒนะ ก็คิดว่าถ้าพูดกับพี่แท็กซี่ ต้องพูดว่าไป ‘แจ้งวัฒนะคะ’ หรือ ‘แจ้งวัฒนะค่ะ’ แล้วปันก็ขำทั้งวันกับคำนี้ หลังจากนั้นปันก็ทักไปหาเพื่อนแล้วเล่นมุขนี้ สรุปเพื่อนงงว่าขำอะไร เพื่อนเลยบอกว่าให้ทำเป็นเพลงดิ ปันก็เลยกลับบ้านมาทำ ใช้เวลาชั่วโมงเดียวเอง จนเป็นเพลง ‘สวัสดีค่ะ’ นี่แหละ

โปรดิวเซอร์เขาทำงานยังไง

จริงๆ เวลาปันทำเพลง ก็จะใส่เสียงร้อง คีย์บอร์ด กลอง ครบหมดแล้ว แต่ตอนนั้นปันได้คุยกับพี่อ๊อฟ (อนุชา โอเจริญ -โปรดิวเซอร์) ก็บอกว่าให้เอาเพลงที่ปันทำไปใช้ได้เลย แค่เพิ่มบางอย่างให้มันเต็มขึ้น

ครั้งแรกที่ค่าย LABo ติดต่อมารู้สึกยังไง

ปันตกใจว่าทำไมพี่ๆ สนใจในตัวปัน ตอนที่พี่อ๊อฟทักมาปันก็นึกว่าถามถึงวงเก่าหรือเปล่า แต่พอบอกว่าเป็นปันคนเดียวก็ตกใจเหมือนกันว่าเพลงที่ปันทำเล่นๆ จะมีคนสนใจ รู้สึกแปลกดี ไม่คิดว่าจะมีคนชอบจนสามารถเอาไปต่อยอด ปันก็ไม่คิดว่าจะมาถึงตรงนี้ได้

แล้วพี่รัฐ (รัฐ พิฆาตไพรี – โปรดิวเซอร์) บอกว่าเพลงของปัน ไม่รู้ว่าจะเพิ่มอะไรแล้ว มันเป็นปันอยู่แล้ว พอมาอยู่ที่นี่ทางค่ายก็จะบอกให้เป็นตัวเองเลย เพราะคอนเซ็ปต์ของ LABo เป็นเพลงที่ไปเติมเต็มระบบนิเวศในวงการดนตรี เลยไม่มีการเปลี่ยนอะไร ไม่ได้ต้องการที่จะแมสหรือจำเป็นต้องมีเพลงฮิต

ตอนอยู่วงเก่าเป็นมือเบส ตอนนี้ต้องมาอยู่ข้างหน้าแล้วเป็นยังไงบ้าง

เพื่อนในวงจะรู้อยู่แล้วว่าปันเป็นคนยังไง อยู่กับเพื่อน เล่นกันในวง ปันก็เป็นของปันแบบนี้ พออยู่หน้าเวทีก็อีกอย่างหนึ่ง มีคนถามเหมือนกันว่าทำไมปันเปลี่ยนไปแบบนี้ ถ้าคนที่อยู่ใกล้ปันจะรู้ว่าปันไม่ได้เปลี่ยน ปันก็อย่างนี้มาตั้งนานแล้ว แบบทำเพลงกุ๊งกิ๊งของปันไป แล้วก็ทำเพลงกับวงไปด้วย

ทุกวันนี้ปันยังไม่ชินกับการเล่นสดเลย เพราะไม่ใช่นักร้องด้วย เคยแต่ขึ้นเวทีไปเล่นเบสกับวง บางครั้งก็มีลืมเนื้อ ลืมคอร์ดด้วย ขำดี แล้วก็เต้นๆ ไป แก้เขิน

มีครั้งนึงปันไปเล่นที่ TCDC ปันเตรียมตัวไปว่าจะพูดก่อนจบเพลงสุดท้ายเหมือนที่คนเขาพูดกัน แต่ปันดันเล่นจบไปก่อน ปันก็เลยบอกทุกคนว่า ‘ไม่มีเพลงเล่นแล้ว หมดแล้วค่ะ’ แล้วเขาก็หัวเราะกันใหญ่ ตอนนั้นก็รู้สึกว่า โอ้ว… ปันทำอะไรลงไป (หัวเราะ)

ทำยังไงให้แฟนๆ รู้สึกสนุกไปกับโชว์ของเรา ในเมื่อเพลงร้องตามยากขนาดนี้

ปันก็จับให้คนที่มาดู MOSH PIT (วิ่งวนกันเป็นวงกลม) กันในคอนเสิร์ตตั้งแต่เริ่มเพลงจนจบเพลงเลย (หัวเราะ) หรือบางครั้งก็ให้เขากระโดดตบ ปีที่แล้วปันไปเล่นที่ Cat Expo ที่สวนสยาม ปันก็บอกว่า ‘ขอเสียงคนบนรถไฟเหาะหน่อยค่ะ’ แล้วคนก็กรี๊ด หรือบางครั้งก็บอกคนฟังว่า ‘ถ้าสนุกขอให้หมุนรอบตัวเอง’ สนุกดี

เป้าหมายของ ‘ปันปัน ยีย์ยีย์’ ในวงการเพลง จะเป็นยังไงต่อไป 

ปันอยากทำเพลงไปเรื่อยๆ แค่ได้ไปเล่นงาน Cat Expo ก็ดีใจแล้ว เพราะปันเป็นคนที่ไปงานนี้ทุกปี เคยคิดนะว่าจะเป็นไปได้ไหมถ้าได้เป็นคนขึ้นไปเล่นเองบ้าง แล้วโอกาสนั้นก็เข้ามาเร็วมาก จนได้ขึ้นไปเล่นเองจริงๆ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว

ติดตามความ ‘โคตรปันปัน’ (ยีย์ยีย์) ได้ที่
Facebook : https://www.facebook.com/panpanyeeyee/