ใช่แล้ว นี่คือภาพของ วาฬบรูด้า วัยโตเต็มที่ความยาวเกิน 15 เมตร ที่โผล่ขึ้นมาที่ปากแม่น้ำเจ้าพระยา ที่เหมือนกับภาพของ วาฬ บนแม่นำ้ Hudson ใน New York ที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว

ภาพนี้ได้ถูกเผยแพร่โดย Facebook ของ ผศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ รองคณบดีฝ่ายกิจการพิเศษและประชาสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ออกมากล่าวถึงความประทับใจ

และอยากให้คนกรุงเทพนั้นรักษาแม่น้ำกันมากกว่านี้

รูปถ่ายโดย คุณ  Jirayu Ekkul (Facebook)

“เวลามีข่าววาฬบรูด้าโผล่ขึ้นกลางทะเล ผู้คนล้วนดีใจ แต่ถ้ามีวาฬพุ่งพรวดขึ้นมาหาปลาใกล้หมู่ตึกระฟ้าล่ะ เพื่อนธรณ์จะรู้สึกยังไงบ้าง ?
เรื่องนี้ผมเขียนให้สัตว์สงวนแห่งกรุงเทพมหานคร #วาฬบรูด้าหน้ากรุงเทพ
🐳 🌆

หญิงสาวกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในออฟฟิศ…
เธอถือแฟ้มงานไปที่โต๊ะนั้นโต๊ะนี้เพื่อขออนุมัติงานด่วน แม้วันนี้ฟ้าดีมีแดด แต่เธอไม่มีเวลาแม้มองออกนอกหน้าต่างชั้น 40
ห่างออกไปเพียง 15 กิโลเมตร สิงหา…วาฬบรูด้าตัวใหญ่ กำลังวุ่นวายอยู่เช่นกัน
วันนี้ปลาเยอะดีจัง สิงหาคิดระหว่างว่ายเลียบพื้น ก่อนทะยานตัวขึ้นเหนือน้ำ อ้าปากกว้างเพื่อหม่ำปลาตัวเล็กตัวน้อย

15 กิโลเมตร คือระยะห่างระหว่างตึกระฟ้ากับสัตว์ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย
15 กิโลเมตร คือระยะห่างระหว่างสาวออฟฟิศกับสัตว์สงวนชนิดใหม่ของบ้านเรา
เกือบ 50 กิโลเมตร คือระยะห่างระหว่างสนามบินดอนเมืองกับสนามบินสุวรรณภูมิ
หากโลกนี้มีคำว่า “มหัศจรรย์”
“วาฬบรูด้าแห่งกรุงเทพมหานคร” คือหนึ่งในนั้น…แน่นอน

🐳 <-15-> 👩‍💻

วาฬบรูด้าเมื่อโตเต็มที่ ความยาวเกิน 15 เมตร น้ำหนักถึง 25 ตัน (เท่ากับช้าง 5 ตัว)
วาฬบรูด้ากินปลาเล็กเป็นอาหารหลัก พัฒนาวิธีการหากินให้เหมาะสมกับสถานที่
เช่น การว่ายพุ่งขึ้นมาจากทะเล “แทงปลา” อ้าปากกว้างฮุบฝูงปลาเล็กเข้าไป
อ่าวไทยเป็นเขตน้ำตื้น อุดมสมบูรณ์ด้วยธาตุอาหารจากแม่น้ำหลายสาย
แพลงก์ตอนมีมากมาย ปลาเล็กอุดมสมบูรณ์ วาฬบรูด้าจึงเข้ามาหากิน
หากินจนกลายเป็นถิ่นฐาน มีวาฬบรูด้าประมาณ 50 ตัวที่เข้ามาในอ่าวไทยตอนในเป็นประจำ
บางตัวหากินวนเวียนอยู่ในเขตนี้เกือบตลอดอายุขัย (50 ปี)
หลายครั้งที่เธอผ่านมา หากินอยู่แถวปากเจ้าพระยา บางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร

🐳 = 🐘🐘🐘🐘🐘
กรุงเทพมหานครคือเมืองที่มีคนอาศัยเป็นลำดับที่ 32 ของโลก (ค.ศ.2018)
กรุงเทพมหานครคือเมืองที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมากที่สุดในโลก (ค.ศ.2018)
ผมหาข้อมูลตามรายชื่อเมืองใหญ่กว่ากรุงเทพ
ผมไม่เจอข่าวหรือข้อมูลที่บอกว่า มีวาฬหากินเป็นประจำอยู่ใกล้โตเกียว มีวาฬโผล่ขึ้นมาข้างเซี่ยงไฮ้ ฯลฯ
ผมหาข้อมูลตามรายชื่อเมืองที่มีจำนวนนักท่องเที่ยวรองจากกรุงเทพ 5 อันดับ
ผมไม่เจอข้อมูลว่ามีใครไปดูวาฬที่ลอนดอน ปารีส ดูไบ สิงคโปร์
ผมเจอแต่ข้อมูลว่า อะควอเรี่ยมไหนมีโลมาให้ดูบ้าง

วาฬบรูด้าแห่งกรุงเทพมหานครจึงเป็นปรากฏการณ์เหลือเชื่อ
เป็นการอยู่ร่วมกันระหว่างคนกับวาฬ ตึกระฟ้ากับสัตว์สงวน
และนี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ทุกๆ ปี มีวาฬบรูด้าเข้ามาหากินแถวนี้ มีผู้พบเจอ มีคนบันทึกภาพได้
รวมทั้งเจ้าสิงหา ปีนี้พบเจอที่ปากเจ้าพระยาแล้ว 2 หน ภาพนี้คือหนที่ 3
แล้วเราทำอะไรได้บ้าง ?

👨‍🔬👩‍🏫👨‍🍳🤵💙🐳

แม่น้ำเจ้าพระยา คือแม่น้ำที่พาขยะพลาสติกลงทะเลมากที่สุดของไทย (ข้อมูลกรมทะเล)
เมื่อวาฬบรูด้าอ้าปากกว้างฮุบปลา จะมีพลาสติกกี่ชิ้นที่ไหลลงท้องเธอ ?
หากเรานำเสนอเรื่องราวให้ทราบ เพียงไม่กี่กิโลเมตรจากถุงพลาสติกในมือคุณ มีวาฬบรูด้ากำลังอ้าปาก
คนกว่า 8 ล้านคนในกรุงเทพอาจเริ่มคิด
หากเรานำเสนอให้นักท่องเที่ยวทราบ ช่วยกันเถอะนะ ช่วยกับคนกรุงเทพมหานคร เก็บรักษาเอกลักษณ์เช่นนี้ให้คงอยู่คู่โลกต่อไป

นักท่องเที่ยว 22 ล้านคนอาจเข้าใจ
หากเราส่งเสริมการท่องเที่ยวชมวาฬที่ดี มีหลักเกณฑ์กฎกติกา ธุรกิจก้าว
หน้า กระจายรายได้ หวนมาตอบแทนสังคม
เด็กๆ ในกรุงเทพจะไม่เพียงแค่รู้จักวาฬจากหนังสือหรือภาพถ่ายอีกต่อไปไม่เพียงแค่ท่องชื่อสัตว์สงวนตัวใหม่ แต่มีโอกาสเจอเธอที่อยู่ห่างจากบ้านเพียงไม่กี่กิโลเมตร
ความฝัน แรงบันดาลใจ การได้พบเห็น จะให้กำเนิดนักอนุรักษ์หนุ่มที่ออกไปสำรวจเพื่อดูแลวาฬและโลมา
จะกลายเป็นที่มาของสัตวแพทย์สาวที่ทุ่มเทดูแลสัตว์หายากในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ยังเป็นจุดเริ่มต้นของคนอีกจำนวนมากที่งานไม่ใช่แต่ใจรัก พร้อมอาสาช่วยพิทักษ์รักษาวาฬและผองเพื่อนในโลกสีคราม
เราอาจติดตาข่ายดักขยะตามปากท่อบางแห่ง เหมือนที่ระยองทำสำเร็จมาแล้ว
เราอาจพาน้องๆ ที่คุณพ่อคุณแม่ทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาด เป็นเจ้าหน้าที่ตักขยะพลาสติกตามประตูน้ำคูคลองของกรุงเทพ
พาน้องๆ ไปดูวาฬที่อยู่ใกล้บ้าน

เพื่อบอกน้องๆ ว่า งานของคุณพ่อคุณแม่ยิ่งใหญ่แค่ไหน !
มีอะไรอีกมากมายที่สามารถทำได้ ต่อยอดได้ จากปรากฏการณ์เช่นนี้

เพราะนี่คือความมหัศจรรย์…
เป็นความมหัศจรรย์ที่น้อยคนรับทราบ ไม่กี่คนรับรู้
เราแชร์คลิปแชร์ภาพนี่นั่นจากทั่วทุกมุมโลก แต่ลืมมองใกล้ตัวว่า มีความยิ่งใหญ่ในกรุงเทพมหานคร เกิดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
เพราะฉะนั้น นี่คือจุดประสงค์ทั้งหมดของเรื่องนี้
เรื่องที่ตั้งใจเขียนถึง #ความมหัศจรรย์แห่งกรุงเทพมหานคร

🐳🐳🐳🐳

พักเที่ยง หญิงสาวจะลงไปซื้อของที่ร้านชั้นล่างเหมือนเช่นเคย

เธอกำลังก้าวออกจากโต๊ะ แต่กลับหยุดชะงัก หันหลังมองผ่านกระจกบานใหญ่

ผืนน้ำเลือนราง เธอไม่เห็นอะไรหรอก แต่บางอย่างสะกิดใจ

บางอย่างที่ปรากฏอยู่ตรงนั้น

บางอย่าง มองไม่เห็นด้วยสายตา แต่ทราบได้ด้วยหัวใจ

เธอหันไปถามเพื่อนโต๊ะข้างๆ “มีถุงผ้ามั้ยจ๊ะ ยืมหน่อยนะ”

ห่างไป 15 กิโลเมตร สิงหากำลังอ้าปากกินปลาหน้ากรุงเทพมหานคร…

หมายเหตุ – ขอบคุณ Jirayu Ekkul สำหรับภาพจ้ะ “